-
1 rozmówić się
rozmówić się [rɔzmuviʨ̑ ɕɛ]vr perf1) ( porozumieć się)\rozmówić się z kimś sich +akk mit jdm verständigen2) ( omówić) sich +akk mit jdm aussprechen -
2 rozmówić się
-
3 rozmówić się
vr pfsich besprechen, Rücksprache nehmen -
4 aussprechen
aus|sprechenI. vteine Verleumdung \aussprechen rzucić oszczerstwoeine Warnung \aussprechen ostrzegać [ perf ostrzec]3) ( ausdrücken)jdm sein Bedauern \aussprechen wyrazić komuś swe ubolewanieII. vr1) ( offen sprechen)sich mit jdm [über etw ( akk) ] \aussprechen rozmówić się z kimś [o czymś]2) ( Stellung beziehen)sich für jdn/etw \aussprechen opowiedzieć się za kimś/czymśsich gegen jdn/etw \aussprechen opowiedzieć się przeciw komuś/czemuśIII. vi kończyć wypowiedźlass mich doch \aussprechen! daj mi skończyć!
См. также в других словарях:
rozmówić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, rozmówić sięwię się, rozmówić sięwi się, rozmówić sięmów się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}(z kimś) {{/stl 8}}{{stl 7}} omówić jakąś sprawę, rozwiązać problem, przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozmówić się — dk VIa, rozmówić sięwię się, rozmówić sięwisz się, rozmówić sięmów się, rozmówić sięwił się 1. «porozumieć się z kimś za pomocą słów, rozmowy; dogadać się» Nie móc się rozmówić z cudzoziemcem. 2. «omówić z kimś jakąś sprawę» Rozmówić się z… … Słownik języka polskiego
porozumieć się — dk II, porozumieć sięem się, porozumieć sięesz się, porozumieć sięeją się, porozumieć sięej się a. porozumieć sięum się, porozumieć sięumiał się, porozumieć sięeli się porozumiewać się ndk I, porozumieć sięam się, porozumieć sięasz się,… … Słownik języka polskiego
telefon — m IV, D. u, Ms. telefonnie; lm M. y 1. «urządzenie techniczne umożliwiające dwustronną rozmowę na odległość, składające się z aparatów nadawczo odbiorczych połączonych przewodami; także: każdy z takich aparatów; aparat telefoniczny» Telefon… … Słownik języka polskiego
ludzki — ludzkidzcy 1. «dotyczący człowieka, ludzi, należący do człowieka» Ludzkie głosy. Ludzka mowa. Ludzkie gadanie. Ludzka praca. Ludzka życzliwość. Ludzki wysiłek. Czaszka ludzka, szkielet ludzki … Słownik języka polskiego
męski — męskiscy 1. «odnoszący się, należący do mężczyzny, mężczyzn; przeznaczony dla mężczyzn, obsługujący mężczyzn; złożony z mężczyzn; będący mężczyzną» Męska bielizna, konfekcja. Męskie ubranie, buty, obuwie. Magazyn mody męskiej. Fryzjer, krawiec… … Słownik języka polskiego
ostatecznie — 1. «w sposób ostateczny, do samego końca, całkowicie, definitywnie» Rozeszli się ostatecznie. Załatwić sprawę ostatecznie. Rozmówić się ostatecznie. Ostatecznie wyczerpany człowiek. 2. «w ostatecznym razie, w końcu, wreszcie, nareszcie, w… … Słownik języka polskiego
po męsku — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób typowy dla mężczyzn; zdecydowanie, odważnie, energicznie, stanowczo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozmówić się z kimś po męsku. Ubierać się po męsku. Załatwić sprawę po męsku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pomówić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pomawiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pomówić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pomówićwię, pomówićwi {{/stl 8}}{{stl 7}} poświęcić jakiś czas rozmowie z kimś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień